میلاد امام حسن عسکری(ع) را تبریک می گویم

خیلی وقت ها یک کاری را شروع می کنیم می خواهیم از همان اول با حداکثر ظرفیت خودمان آن کار را انجام دهیم ولی به هر دلیلی نمی شود. بعضی ها این جا کم میارن و به اصطلاح کنار می کشن که این درست نیست. کاری خوب است که مستمر باشد و به مرور زمان بر حجم کار اضافه شود.

سعدی هم این را خوب به شعر در آورده است

رهرو آن نیست که گه تند و گهی خسته رود رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود

حضرت علی(ع) در حدیثی آورده اند کار کم ولی مستمر امیدوار کننده تر از کار زیاد خستگی آور است.

واقعا ما هم در جامعه زیاد دیدیم این افراد را یک روز انقدر کار می کنند که فکر می کنی واقعا این ها چطور می توانند این کار ها را بکنند ولی دو روز بعد می بینی میزان فعالیت های آن ها به حداقل یا به صفر رسیده است و دیگر خبری از آن جنب و جوش نیست.

در قرآن هست وان لو استقاموا علي الطريقه لاسقيناهم ماء غدقا یعنی اگر در راه درست(ایمان) پایداری ورزند ما آن ها را با آب فراوان سیراب می کنیم.

پس بیایم با خودمان فکر کنیم کار هایی که می کنیم همیشگی باشه نباشد یک روز به خاطر جو یک فعالیتی را شروع کنیم دو روز بعد که دیگر جو برایمان عادی شد یا از جو خارج شدیم کار را نیمه کاره رهای کنیم و به اتمام نرسانیم.